Ey bilgin kölenim, senindir özüm.
(203.beyit)
Mavi gökten indi, yağız yere söz,
İnsanın değeri, söylediği söz.
(210.beyit)
İnsanın gönlü dipsiz bir deniz gibi,
Söz bunun dibinde yatan bir inci.
(211.beyit)
Taştan farksız değil, altın toprakta,
Çıkınca meydana, taç olur başta.
(212.beyit)

1 Yorumlar
Ne kadar da güzel beyitler.
YanıtlaSilAbone olarak ve yorum yaparak destek veriniz.